در روش سنتی ایمپلنت دندان، دندانپزشک با اتکا به قالبگیری فیزیکی و تصاویر دو بعدی (مثل رادیوگرافی معمولی)، مراحل درمان را برنامهریزی و اجرا میکرد. اما ایمپلنت دیجیتال چیست؟ این روش، تمام مراحل برنامهریزی، طراحی و گاهی حتی ساخت پروتز نهایی را با استفاده از فناوریهای دیجیتالی انجام میدهد. هسته اصلی این سیستم را اسکنرهای داخل دهانی سهبعدی، نرمافزار های طراحی کامپیوتری (CAD) و دستگاههای ساخت با کمک کامپیوتر (CAM) مانند پرینترهای سهبعدی یا فرزهای دقیق تشکیل میدهند. این ابزارها با همکاری هم، اطلاعات دقیق و سهبعدی از دهان و فک شما را ثبت کرده و طرح درمانی شخصی سازی شده ایجاد میکنند.
مراحل کار
فرآیند ایمپلنت دیجیتال معمولاً اینگونه پیش میرود:
1-اسکن دیجیتال: بهجای قالبگیری خمیری ناخوشایند، یک اسکنر داخل دهانی کوچک و سریع، تصاویر سه بعدی با دقت بالا از دندانها، لثهها و ساختار استخوانی فک شما ثبت میکند. این اطلاعات مستقیماً به کامپیوتر ارسال میشود.
2-طراحی مجازی (طرح درمان دیجیتال): دندانپزشک با کمک نرمافزارهای تخصصی، بر اساس اسکنهای شما و اغلب ترکیب با تصاویر سیتی اسکن فک (CBCT)، طرح درمان را بهصورت مجازی برنامهریزی میکند.
3-ساخت راهنما و پروتز: بر اساس این طرح دیجیتال، یک راهنمای جراحی دقیق (Guide) با پرینتر سهبعدی یا دستگاه فرز ساخته میشود. این راهنما موقعیت، زاویه و عمق دریل را در حین جراحی هدایت میکند. همچنین، تاج یا بریج نهایی نیز اغلب بهصورت دیجیتالی (میلینگ یا پرینت سه بعدی) ساخته میشود..
4-جراحی هدایت شده: در روز جراحی، راهنمای ساختهشده دقیقاً روی دندانها یا لثه شما قرار میگیرد. دندانپزشک با استفاده از این راهنما، محل کاشت ایمپلنت را دقیقاً مطابق برنامه ریزی مجازی، با حداقل تهاجم و حداکثر دقت آماده کرده و فیکسچر را قرار میدهد.
5-نصب پروتز نهایی: پس از دوره التیام، روکش، بریج یا پروتز از پیش ساختهشده دیجیتالی، روی پایه ایمپلنت نصب میشود.
منبع: https://drathenaziadlou.com/
- ۳ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر